EIN HOD - NOAIN
Ein Hod, Carmelo mendiko muinoetan kokatua, alderdi anitzeko herria da, eta mende askotako historia aberatsa du. Bere jatorria XII. mendean dago, gurutzatuek kokaleku estrategiko txiki gisa ezarri zutenean, bere kokapen altuagatik eskualdearen ikuspegi panoramikoa eskaintzen zuelako. Garai horretan, gotorleku bat eta eliza bat eraiki ziren, eta gaur egun oraindik ikus daitezke horien aztarnak.
Gurutzatuen ondoren, Ein Hod herrian bertako komunitate arabiarrak bizitzen hasi ziren, eta "Ein Hawd" deitu zioten. Mendeetan zehar, herriak landa eta nekazaritza izaerari eutsi zion, eta paisaian harmoniaz txertatzen ziren harrizko etxe tradizionalak eta landutako terrazak zituen. Bista zoragarriak zituen Mediterraneora, itsasoari begira zegoen terraza handi bat, halakoxea zen.
Hala ere, Ein Hoden historiak aldaketa esanguratsu bat izan zuen sionismoak Israelgo Estatua sortu ondoren, 1948ko maiatzean. Arabiar-israeldar gerran herriko biztanleak kanporatuak izan ziren eta ondoko muino batean babestu behar izan zuten, sionisten erasoen ondorioz beren etxeetara itzuli ezinik. 1950eko hamarkadan, Marcel Janco artista errumaniar-israeldarrak, Dadaista mugimenduaren sortzaileetako batek, Palestinara emigratu zuen eta jenderik gabeko herria aurkitu zuen. Okupazio-indarrak konbentzitu zituen herria ez suntsitzeko, Palestina osoko 300 bat herrixkarekin egin zuten bezala, eta proiektu bat aurkeztu zuen artisten herri bihurtzeko.
Gobernu okupatzailearen laguntzarekin, Jancok Ein Hod zentro artistiko bihurtzeko prozesua gidatu zuen. Harrizko etxe zaharrak Europa edo Amerikatik zetozen artistentzat birgaitu ziren. Bitartean, eraikin eder horien benetako jabeek ezkutaturik jarraitzen zuten, aldameneko mendian, jatorrizko etxeetatik bi kilometro eskasera. Etxeak eta lorategiak zaharberritzen hasi zirenean, beren jabetzak berreskuratzea eskatu zuten, baina estatu sionistak Absentearen Legea aplikatu zien, zeinaren bidez ondasun eta jabetza guztiak lapurtzen baitzizkien, itzultzeko eta aitortzeko aukerarik gabe.
Ein Hodeko palestinarrek txabolak eraiki behar izan zituzten aldameneko muinoan, inoiz haien etxeetara itzultzeko itxaropenarekin. Gaur egun, Ein Hud izena jarri dioten haien babesleku xumeetatik tristura handiz begiratzen diete euren etxeei eta haietara noizbait itzuliko direla amesten dute.
Israelek nazionalitate israeldarra ematea lortu zuten, baina haien herrixka aitortu gabeko 150 herrietako bat da, zeinetan biztanleek zergak ordaintzen dituzte, baina ez dute ez urik, ez elektrizitaterik, ez irakaspenik, ez osasunik jasotzen estatu sionistarengandik.
Ein Hod, azken batean, sionismoak, legez kontra sortu zenetik, palestinar biztanleriari ezarri dion garbiketa etnikoaren eta apartheid sistemaren adibide garbia da. Baina, era berean, herri palestinarraren erresilientzia eta erresistentziaren adibide ere bada, zeinak ez duen etsiko, gure laguntza eta elkartasunarekin, Palestinarentzako askatasuna lortu arte, ibaitik itsasoraino.
Gora Palestinako herriaren borroka! Israeli boikota!
